کلمه التوحید وتوحید الکلمه

اسلام بر دو اصل مبارک وارزشمند بنا شده است: کلمه توحید وتوحید کلمه، همانطور که نبی مکرم اسلام از ابتدای بعثت می فرمودند: قولوا لا إله إلّا الله تفلحوا، کلمه توحید را بر زبان جاری کنید تا رستگار شوید. در کنار آن به توحید کلمه نیز دعوت می کردند، ومصداق بارز آن آیه شریفه « وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لاَ تَفَرَّقُوا وَ اذْکُرُوا نِعْمَهَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَاناً وَ کُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَهٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَکُمْ مِنْهَا کَذٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ » و همگى به ریسمان خدا[ قرآن و اسلام، و هر گونه وسیلۀ وحدت‌]، چنگ زنید، و پراکنده نشوید! و نعمت(بزرگِ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دلهاى شما، الفت ایجاد کرد، و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و شما بر لبِ حفره‌اى از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد؛ این چنین، خداوند آیات خود را براى شما آشکار مى‌سازد؛ شاید پذیراى هدایت شوید. (آل عمران/۱۰۳)

وسخنان بی شماری که از آن حضرت در این مورد صارد شده ودر مقام عمل هم باسیره عملی خود موجب وحدت بین اوس وخزرج وطوایف موجود در مدینه شده وبه برکت آن در کمترین مدت اسباب وحدت همه مردم در شبه جزیره عربستان را فراهم آوردند.

توحید کلمه نیز در سایه کلمه توحید میسر خواهد شد که همه گوش به امر الهی باشند وراه دریافت آنهم عمل به سیره وفرمایشات نبی مکرم اسلام (ص) است «مَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا»آنچه را رسول خدا براى شما آورده بگیرید(و اجرا کنید)، و از آنچه نهى کرده خوددارى نمایید؛(حشر/۷)

 

در زمانی که جهان کفر با تمام اختلافات در برخورد وحذف اسلام توحید کلمه دارند، جای بسی تاسف است که امت اسلام از این قانون طلایی که خواست دین وبزرگان دین است پیروی نکرده باشند. در میان علمای مسلمان بزرگانی همچون مرحوم محمد حسین کاشف الغطاء در کتاب «اصل الشیعه»، آیت الله جعفر سبحانی در تالیفاتش از جمله کتاب توحید وشرک، استاد ماموستا رشید برهانی در سخنرانی های خود بر این اصل اساسی تاکید زیادی دارند که راه علاج وبرون رفت امت اسلام از ضعف در مقابل استکبار هم عمل به همین اصل با محوریت گفتگو ونشست های مشترک علمی در امور اختلافی و فعالیت مشترک در امور مشترک بین مسلمانان می باشد. (حسین منافی)